1 jaar later

Juni 2018 was de maand. De maand waarin ik een bultje in m'n borst ontdekte. De maand waarin ik erachter kwam dat ik borstkanker had. De maand waarin ik ontdekte dat er ook nog uitzaaiingen waren. We zijn nu een jaar verder. Een jaar waarin ik veel dingen heb geleerd en ontdekt. 

Op medisch gebied heb ik vrij veel geleerd. Alleen borstkanker zou niet zo'n groot probleem zijn. Die uitzaaiingen maken het zo ontzettend kut (pardon my French) en oneerlijk. Door die ellendige uitzaaiingen kan ik niet meer beter kan worden. 

Vorig jaar ontdekte ik ook dat je als mens naast heel kwetsbaar ook heel weerbaar bent. Even slikken en weer doorgaan. Want bij de pakken neerzitten schiet je echt niks op. Laten we maar zeggen dat de cursus omgaan met teleurstellingen cum laude is afgerond. 

Nog zo'n ontdekking is dat het leven heel mooi is als je lieve mensen om je heen hebt. Familie, vrienden en vriendinnen, teamgenoten en (oud)collega's. Iedereen heeft van zich laten horen en op zijn of haar eigen manier steun gegeven. Daar ben ik iedere dag weer dankbaar voor. Ik zou niet weten hoe het zou zijn zonder deze mensen. 

En nu dan? Wat brengt juni 2019? Ik heb net uitslag gekregen van een scan waarop te zien is dat in ieder geval 1 van de uitzaaiingen actiever is geworden. Dat is niet goed en moet dus weer gestopt worden. De pillen die ik daarvoor kreeg werken dus niet goed meer. De oplossing is dat ik nu andere pillen krijg. Pillen die wat sterker zijn en iets anders werken dan de oude. De komende tijd is het bekijken hoe m'n lichaam gaat reageren op deze nieuwe pillen.  

Maar de komende periode was en is het ook een tijd van heel veel leuke dingen doen. Vrijgezellenfeestje, weekend weg met de vriendengroep, midweeks tripje met m'n zus en als klap op de vuurpijl is dan over een week onze trouwdag. We hebben hier heel veel zin in en gaan er een mooi feestje van maken. 

Geniet iedere dag weer van deze mooie wereld en de mensen om je heen 😘