Na het nieuws dat de chemo niet werkt raakte ik wel in een soort van paniek. Dacht dat deze ellende wel erg snel ging en er niets meer mogelijk was voor me. Daarom heb ik snel een afspraak gemaakt met m'n arts om te vragen hoe het nu verder zou gaan.
Ik slik sinds vorige week iedere dag 1 pilletje. Dit pilletje moet ervoor zorgen dat de tumoren in mijn lijf niet meer verder groeien en dat er niet meer bij gaan komen. Dat kunnen die pillen best lang doen. 5 jaar is zeker niet ondenkbaar en misschien wel meer. Dit alles met een garantie tot de deur uiteraard. Dit vooruitzicht heeft mij in ieder geval weer wat rust gegeven.
In de komende jaren is het dus zaak dat er iemand op de wereld bedenkt hoe je deze ziekte te lijf kunt gaan of eventueel chronisch maakt. Want zoals ik me nu voel is namelijk heel lang vol te houden. Ik heb geen pijn, voel me goed en doe zo'n beetje alles wat ik wil.
Ik hoef nu pas in november weer terug te komen in het ziekenhuis. Dat geeft ons als gezin een beetje rust na een chaotische tijd.