Je schrikt wakker omdat je een brandend gevoel bij je rechterborst voelt. Je kijkt en ziet niks. Je voelt en daar is ineens een bult. Ik bel Mark die op dat moment op een feestje is en vraag of hij thuis wil komen. Samen besluiten we dat het waarschijnlijk niets is maar dat ik na het weekend toch een bezoekje ga brengen aan de huisarts.
Op maandag meteen langs de huisarts en na een korte check leek het haar toch wel handig om naar de mammapoli te gaan. Ze vertelde dat ze daar dan meteen een foto en een echo maken. Als die niet goed zijn dan volgt diezelfde dag nog een biopsies. Maar waarschijnlijk hoeft dat niet en is het een ontsteking.
De volgende donderdag ging ik vol goede moed naar het Zaans Medisch Centrum voor een ochtendje foto's en echo. Tijdens de echo kreeg ik uitleg wat je krijgt te zien en wat goed en slecht is. Terwijl de echoscopist dat vertelde kwam er een vorm in beeld die volgens zijn uitleg niet klopte. En toen werd het stil....
Later bij de arts, Mark was inmiddels naar het ZMC gekomen, kregen we meteen te horen dat wat er was te zien hoogstwaarschijnlijk niet goed was. Daarom werd besloten om een biopsie te doen van de plek in mijn borst en eentje in m'n oksel. Niet prettig maar noodzakelijk. Met de mededeling dat we maandag terug konden komen voor de uitslag en rekening moesten met het ergste gingen we terug naar huis.
Na een spannend weekend werden we door een verpleegster opgehaald uit de wachtkamer. Ze ging ook mee de spreekkamer in waarbij Mark en ik beide al doorhadden dat het niet goed was. Dokter draaide er ook niet omheen. Mevrouw Best u heeft borstkanker.
Wat dan volgt kun je je niet op voorbereiden. Maar gek genoeg kun je na een klein moment voor jezelf toch ook weer luisteren naar het verhaal. Het gaat over mij, maar iedere keer denk ik toch dat het over een ander gaat. De feitelijke info is als volgt:
- kwaadaardig
- hormonaal
- moet onderzocht worden of dit de enige plek is waar een tumor zit
- als dat bekend is start de behandeling, bestaande uit chemo, operatie, bestraling en een hormoonkuur.
Het is het all inclusive pakket zoals ik het zelf noem.
De achtbaan is nu in volle vaart. Deze week krijg ik nog een mri-scan en een pet-scan. Met beide gaan ze kijken of ik verder nergens last van heb. Dinsdag 19 juni heb ik een gesprek met de oncoloog. Hij gaat ons meer vertellen over het vervolg en de start.